Οι γαιοσκώληκες διαθέτουν την ικανότητα να καταπίνουν και να χωνεύουν
στερεά κατάλοιπα από φυτικά και ζωικά υπολείμματα, όπως και πάσης φύσεως
οργανικά υλικά.
Έτσι αποτελούν μία εξαίρετη μηχανή επεξεργασίας και
βιο-αποικοδόμησης διαφόρων δύσκολα αποικοδομήσιμων και άχρηστων μέχρι
σήμερα υλικών.
Στη φύση υπάρχουν περισσότερα από (3000) είδη γαιοσκωλήκων, όπου σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα ταξινομούνται σα να
ανήκουν στα ανώτερα ζώα Ειδικότερα στην τάξη των Ολιγοχετών, τάξη
των Δακτυλιοειδών (δακτυλιοσκώληκες) |
Σε αυτό το phylum ανήκουν περίπου
(1800) είδη γαιοσκωλήκων που ταξινομούνται (κατανέμονται) σε πέντε
μεγάλες οικογένειες και υπάρχουν κατανεμημένα σε ολόκληρο τον κόσμο Τα
πιο κοινά και πιο διαδεδομένα σκουλήκια στη Β. Αμερική, Ευρώπη και Δ.
Ασία ανήκουν στην οικογένεια Lumbricidae η οποία αριθμεί περίπου (220 )
είδη ανά τον κόσμο και από αυτά περί τα (130) είδη στην Ευρώπη |
Το μέγεθος των γαιοσκωλήκων ποικίλει από μόλις λίγα χιλιοστά έως και
περισσότερο από ένα μέτρο, ωστόσο τα πιο διαδεδομένα είδη έχουν μήκος
μόλις λίγα εκατοστά Ελάχιστα είδη παρουσιάζουν εμπορικό
ενδιαφέρον ώστε να καλλιεργηθούν σε μεγάλης κλίμακας φάρμες και να χρησιμοποιηθούν, ως σκουλήκια κομποστοποιητές ή ως
δολώματα ψαρέματος |
Από αυτά τα (30) ζουν στις βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες και τα πιο γνωστά είδη
είναι | Allolobophora chlorotica, Allolobophora longa Dendrobaena
veneta, Eisenia andrei Eisenia fetida, Eudrillus eugeniae Hormogaster
praetiosanigra, Lumbricus castaneus Lumbricus herculus, Lumbriscus
rubellus, Lumbriscus terrestris Megascolides australis, Millsonia
anomala, Nicodrillus caliginosus Nicodrillus longus longus, Perionyx
excavatus, Pontoscolex corenthrurus |
Οι γαιοσκώληκες με βάση τα χαρακτηριστικά προσαρμογής και ανάπτυξης στο
περιβάλλον που ζουν, χωρίζονται σε (3) μεγάλες οικολογικές
κατηγορίες:
• Στους επίγειους που ζουν στην επιφάνεια του εδάφους, αυτή η κατηγορία αποικοδομεί κυρίως την οργανική ουσία.
Καταστρέφεται εύκολα από τον δυνατό ήλιο, την ξηρασία και
αποδεκατίζεται συχνά από διάφορα αρπακτικά σκουληκοφάγα πουλιά.
Διαφεύγουν τους κινδύνους αυτούς με τη μεγάλη αναπαραγωγική της
ικανότητα και την ευκολία δημιουργίας ανθεκτικών κουκουλιών.
• Στους ενδόγειους που διατρέφονται με χώμα διανοίγοντας ένα ευρύ δίκτυο
σχεδόν οριζόντιων στοών.
Ανθίστανται στις αντίξοες καιρικές συνθήκες με
σταμάτημα της δραστηριότητάς τους.
• Στους ανεσικούς που είναι και οι πιο χονδροί, διανοίγουν σχεδόν
κατακόρυφες στοές πηγαίνοντας μέχρι και (20 μέτρα σε βάθος.
Για να
περάσουν τις αντίξοες συνθήκες εισέρχονται σε δίμηνη διάπαυση, αρχίζοντας
από τον Ιούνιο.